Contes de l'Unic de Pèire Bec (1977, Pròsa gascona, A tots IEO, Per Noste).
Quatrena de cobèrta : "... Mès tot sobte que larga un crit. La gròssa tataranha negra de ièr matin qu'ei de nau aquiu, a galaupar sus la blancor deu plafons. Mès qu'ei copadas en dus, e n'i a pas aquiu que la partida anteriora, un torax velut dab ua boca en abans e quate patas qui caminan estròssament. L'Unic qu'a lo còr qui'u tresvira e que cluca los uelhs. Quan los torna draubir, que's vira instinctivament de l'aute costat de la cosina e que destria un enòrme abdomen qui s'arrossega possivament sus quate patas. L'Unic que gaha la vomidèra, mès que's rasona e torna prénguer lo son dejunar. L'estomac pleat, que's sentish melhor : "qu'ei devut engolir quauqua substància allucinogèna, que's digoc. Aquò n'ei pas arren. Que cau demorar."
Taula :
- Lo marques de poliandre - p5
- Lo hiu - p23
- Istòria deu notari - p35
- L'Unic e la predera - p59
- L'Unic e los gats negres - p67
- Floralinda - p73
- L'Unic e lo miralh - p81
- L'Unic e l'escala - p91
- Lo hòu de la harga - p105
- Las cavas deu mon - p125
- La barba o Joan lo Pèc - 143
- Los dus daltonians - p159
- L'arbre - p177
- Las duas miejas - p195
L'inspiration occitane, dos tèxtes de Simone Weil.
Un article de Cristian Rapin dins Lo lugarn (numèro 82) sus la traducion occitana del libre de Elio Vittorini Conversacion en Sicília.
Mowgli la granhòta - Rudyard Kipling - Revirat de l'anglés per Joan lo Boscassièr
Dins Lo barracon, tot un vilatge cèrca Clotilda, una dròlla de dètz ans que desapareis pendent un mes e mièg.