Cristian Laus (1934-2002), plan conegut per sas divèrsas activitats dedicadas a la cultura e a la lenga occitana, de l'escritura a l'ensenhament, en passant per la recèrca o la lexicografia, daissèt abans de morir qualques escriches. Son estats publicat en 2024 pel Centre Cultural Occitan d'Albigés sol títol La paciéncia de l'ase.
Aquel recuèlh pòt èsser vist coma la seguida del libre paregut en 1999 a cò d'IEO Edicions, Los Uèlhs de l’anhèl, recuèlh contenent sos racontes autobiografics de mainatge e d'estudiant.
Dins La paciéncia de l'ase, Cristian Laus torna prene la rega ont l'aviá daissada e presenta los eveniments que visquèt de 1959 a 1968. Raconte d'en primièr lo temps — quasi dos ans — de son servici militar en França e en Argèria, puèi torna dins una segonda part sus son installacion a Albi e son engatjament per la lenga occitana en Albigés.
Aquesta segonda part representa un document preciós sus l'istòria de la Renaissença Occitana. Pauc los occitanistas a aver contat lor experiéncias de militant coma Robèrt Lafont dins Pecics de mièg-sègle o Nani Monsur, o encara recentament, Sèrgi Viaule dins Itinerari d'un resistent.
Cobèrta del libre La paciéncia de l'ase de Cristian Laus (Centre Cultural Occitan d'Albigés, 2024)
En 1983 a l'iniciativa de l'IEO e amb lo sosten de la vila de Montpelhièr, foguèt reeditat lo libre de Joan-Baptiste Fabre estampat pel primièr còp en 1797, Lo siège de Cadarossa (A Tots 79, 100 paginas). Epopèa nauta en color, engimbrada per un mèstre de la satira. L'òbra fa referéncia als eveniments que se debanèran a Cadarossa vila vesina d'Avinhon en 1709.
Huit siècles de littérature occitane en Auvergne et Velay.
Divendres o la vida salvatja - Michel Tournier