Alessio Collura publica a las Edizioni dell'Orso lo libre Apres que Adam fon gitatz de Paradis. Lo libre es en italian.
Presentacion de l'editor
La Legenda del boès de la crotz es un dels racontes apocrifs mai coneguts de l'Edat Mejana occidentala. Probablament d'origina bogomila, la legenda s'espandiguèt rapidament dins tot l'occident crestian e es largament representada dins la literatura coma dins l'iconografia.
Lo tèxt latin que nos dona la version mai complèta e pus detalhada de la legenda es lo Post peccatum Adae que data de la fin del sègle XII o de la debuta del sègle XIII. Coma pel demai del domèni roman, lo Post peccatum Adae es estat tradusit e vulgarizat en lenga occitana.
Existís doas versions que tot en avent la meteissa origina, son fortament diferentas l'una de l'autra : l'una es contenguda dins lo manuscrit London, British Library, Harley 7403 ; l'autra es atestada pels manuscrits London, British Library, Royal 19 C 1 et Paris, BnF, fr. 858. De las doas versions occitanas, existís una edicion sinoptica del sègle XIX per Hermann Suchier (Denkmäler provenzalischer Literatur und Sprache, 1883), acceptabla d'un punt de vist acdotic, mas sens comentari filologic, lingüistic e literari aprigondit.
Après l'òbra ara desenant datada de Suchier, aquel obratge es destinat a metre a disposicion la primièra edicion critica e comentada de la version tirada del manuscrit harleian, amb una atencion particulara portada sus las donadas lingüisticas del tèxt, a mand de metre en evidéncia d'elements que farián referéncia per la primièra part del sègle XIV al sud-oèst de l'espaci occitan.
Cobèrta del libre Apres que Adam fon gitatz de paradis
IEO Edicions publicava en 1988 Enlòc de Joan-Claudi Sèrras.
En 2006 sortissiá lo libre Lenga viva de Joan de Cantalausa, Sèrgi Gairal e Iveta Balard. Lo site de L'IEO d'Avairon ne fasiá la presentacion.
Contes atal d'Antonin Perbòsc (2006, Letras d'òc, 192 paginas). Postfaci de Josiana Bru, amb lexic occitan-francés.