Traucs dins lo nonrés - Felip Carbona

traucs-dins-lo-nonres-carbona Traucs dins lo nonrés de Felip Carbona
(PyreMonde edicion, 2005, 74 paginas).

Presentacion : Felip Carbona nasquèt en 1944 a Foix, breç enrodat de las montanhas pirenencas. Las quitèt pro lèu, trop lèu. Los estudis acabats, tornèt a Bordèu, puèi a Tolosa, vilas universitàrias pus vesinas de las montanhas de son còr.

Militant occitanista de longa, s'encarguèt del sector recèrca de l'Institut d'Estudis Occitans puèi ne foguèt, qualques annadas, lo president. Baileja, dempuèi bèl temps, la revista Lo Gai Saber.

Lo libre conten quatre tèxtes :

  • Nos caliá caminar... Raconte d'un viatge en 2CV vielhassa a travèrs lo Saara.
  • Escorreguda dins la nueit conta una primièra experiéncia d'esquí en Nauta-Vesubia.
  • Santa-Victòria o cossí menar una primièra escalada de nauta dificultat dins la montanha que Cezanne illustrèt tant-e-mai lo Mont Venturi.
  • Indo-Cash 72 conta una expedicion dins lo Pamir afgan, nos passeja entre París a Kabol en R4 vièlhas, subrecargadas e poiridas. D'aquí un fum d'aventuras mecanicas. Gochan ne conta una.

Quatre racontes cortets sul tema de l'aventura e dels espòrts de montanha.

 

L’Iscla del Tresaur - Robert Louis Stevenson

iscla-del-tresaur-stevenson Lo libre L’Iscla del Tresaur de Robert Louis Stevenson, traduch en occitan per Pèire Beziat sortiguèt a cò de IEO Edicion en 2015. Lo libre de 238 paginas còsta 15 €

L’Iscla del Tresaur es lo roman lo mai conegut de l'escrivan escossés Robert Louis Stevenson. Foguèt publicat pel primièr còp en libre en 1883. Es un dels grands classics de la literatura mondiala.

Per un erbièr de Roergue - Iveta Balard

Per un erbièr de Roergue, Yvette Balard Lo darrièr libre d'Iveta Balard ven de sortir a las edicions del Grelh Roergàs (prima de 2022). Es bilingüe occitan/francés. L'autora torna aquí sus un domèni ja explorat, lo mond vegetal, en 2017 publicava Arbres d'en çò nòstre.

Presentacion de Cristian Andrieu : « Professora de sciéncias de la natura, dempuèi totjorn passionada de natura, Iveta Balard ensenha tant als joves coma als vièlhs las meravilhas que pòrta lo nòstre mond. E qual o podiá far tan plan dins la lenga que presam tant, nautres defensors de la lenga del país, defensors de la diversitat lingüistica ? Qual nos podiá dire melhor totes aqueles noms que lo pòble occitan donèt a las èrbas qu'aprenguèt a utilizar e doncas a respectar ?

Camins : Lo cant de la tèrra - Iveta Balard

Ven de sortir (automn de 2023) a las edicions del Grelh Roergàs lo darrièr libre d'Iveta Balard : Camins : lo cant de la tèrra.

Amb Camins, Iveta Balard contunha de nos menar non solament pels camins « d’en çò nòstre », mas tanben pels camins de la vida. I pensam pas de contunh, mas viure es caminar. Caminar per anar a l’escòla, per gardar las fedas, caminar « pel país de França e pels païses vesins », caminar lo jorn, caminar la nuèch... « Camini doncas SOI, per parafrasar Descartes. Tant que camini existissi. »