27/10/2016 - Calandreta comunica - Calandreta denóncia lo refús del drech a la diversitat lingüistica per los enfants de França.
França : país dels dreches de l'enfant, manca un !
Lo 20 de novembre venent se debanarà la jornada Internacionala dels Dreches de l'Enfant. Calandreta vòl rementar que sus aqueste sicut França es dins una situacion particulara puòi qu'es lo país dels dreches de l'enfant mens un : los enfants de França an pas lo drech a la diversitat lingüistica e culturala emai s'es « autoctòna ».
França refusèt de ratificar l'article 30 de la Convencion ; article que ditz « Dins los Estats ont existisson de minoritats etnicas, religiosas o lingüisticas o de personas d'origina autoctòna, un dròlle autoctòn o qu'aparten a una d'aquestas minoritats, pòt pas èsser privat del drech d'aver sa vida culturala pròpria, de professar e de practicar sa quita religion o d'emplegar sa lenga pròpria en comun amb los autres membres de son grop ».
Lo tèxt de la Convencion es largament plancardat dins las escòlas mas es jamai marcat que nòstra Republica refusèt l'article 30 e lo drech a la diversitat lingüistica, emai s'es istorica e anteriora al francès.
Lo refús de l'article 30 de la Convencion dels Dreches de l'Enfant es una mòstra, un revelador de la politica constanta de França cap a la diversitat de sas lengas e culturas : refús del drech, denegacion internacionala e publicitat d'Estat messorguièra per amagar l'estofament.
Calandreta demanda la fin del refús del article 30 de la Convencion per donar als dròlles de nòstre país lo drech de viure lor lenga e lor cultura.
Calandreta demanda a las escòlas e federacions de far de delegacions al prèp dels representants locals del Defensor dels dreches e de se mobilizar per far conéisser aquela situacion inica ont se trapan los enfants de França respècte a la diversitat lingüistica e culturala.
Aquí un extrach de çò qe disiá Joan-Lois Blenet a Michel Neumuller pel jornal provençal Aquò d'Aquí lo 15/11/2016 :
« Sèm confrontas a la messòrga d’un Estat que ditz que nòstra lenga se parla pas. Es escquisofrenic : dins lo país, ditz que las lengas regionalas son del patrimòni de la França, e al defòra ditz qu’existon pas !... A messòrga d’Estat, responsa de las Calandretas sota la forma d’un messatge clar. Malgrat la dificultat – e la negacion del drech – la volontat del public de las escòlas associativas en occitan fa créisser l’ofèrta d’ensenhament en lenga nòstra : ne sèm ara a 65 escòlas, e tres collègis, amb 3600 calandrons e 210 collegians, en auça de 5 % en 2016. E a Montpelhièr avèm en projècte de perseguir lo collègi per un licèu. »