Lo 15 d'agost de 1911 dins La dépêche du Midi èra publicat un article de Joan Jaurés. Tornava aquí sus la lenga occitana que parlava correntament.

Tornam publicar lo tèxt dins la version occitana que propausava Cristian Laus en 1980 dins son libre Albigés país occitan.

Dempuèi lo mes de julhet de 2018 Sara Brennan (Cercaira post doctoranta, Sorbona Novèla/UMR Lacito) e James Costa (MCF, Sorbona Novèla/UMR Lacito) presentan lo blòg Revitaliser l'occitan dans la nouvelle Occitanie. Politique, commodification, transmission.

Lo site es trilenga. Los pòsts son en anglés, en occitan o en francés. Aquí rendon compte de lor trabalh de recèrca sus la politica de revitalizacion de la lenga nòstra en region Occitània.

tambornet

Lo tambornet es un jòc de bala. Ven de l'ancian jòc de Longa Palma que son origina remonta al sègle XVI. Aquò's un espòrt tradicional de la region de Montpelhièr.

Se tendrà dissabte 17 de novembre de 2018 a Niça lo congrès del Forum d'òc.

Aqueste creat en 2014 pel Felibrige, l'IEO e d'associacions d'ensenhants de la lenga occitana, recampa mai de quatre cent associacions, collectivitats territorialas, elegits, entrepresas o grops artistics. La siá tòca es de promòure la lenga occitana en region Provença Alps e Còsta d'Azur.

Lo pintre Pierre François nasquèt en 1935 a Seta.

Monta a París per s'inscriure als Beaux-Arts. Mas anarà pas al corses. Puslèu, dessenha pels jornals, far d'animacions publicitàrias.

Es grafista abans l'ora, que d'aquel temps lo mot existissiá pas.

París de qué ne disiá a la fin de sa vida ? « Si j’avais vécu à Paris, je n’aurais pas pu peindre, j’aurais été gangrené par ces capitales qui se regardent trop le nombril ».

Lo 27 de genièr de 2018 se debanèt a Montpelhièr una jornada d'estudis ReDoc-LLACS. Portava sus la colleccion « Messatges » de l'IEO (1945-1960).

La comunicacion de Yan Lespoux èra dedicada al numèro manifèst de la revista Oc. Numèro triple per la annadas 1946, 1947 e 1948. Aquela comunicacion es estada publicada sul site Occitanica.

Joan Francé Courouau balhava lo 29 de genièr de 2015 a l'Universitat Paul Valéry a Montpelhièr dins l'encastre de las Jornadas d'Estudi CAPES, una conferéncia titolada : Los mites dins La Santa Estela del Centenari.

Estudiava aquí lo libre de Joan Bodon dins sa relacions als mites. N'identificava quatre.

Presentan çai jos la tièra dels mites citats e per cadun un extrach de la presentacion que ne far Sénher Courouau. Lo ligam vèrs l'article archivat sus Occitanica es a la fin de l'article.

En 2016 per Totsan la cronica occitana del jornal roergat Centre Presse s'interessava a las castanhas, aliment emplematic dels païses occitans, matèria a provèrbis, expressions e cants.

Çai jos lo tèxt :

Temps de castanhas, temps de Totsants, temps del vin novèl o de la citra, temps d'auton... Aital va lo temps !

A ! las castanhas e los castanhièrs ! Lo castanhièr es dich pels especialistas « arbre de civilizacion ». A permés de poder viure e mai de subreviure a de populacions autre temps nombrosas, dins las tèrras siliciosas. Los joves, e mai que los joves, an de mal a imatginar que, abans las trufas, las castanhas an salvat de la fam Segalar e Roergue tot.

Lo 10 de novembre de 2018 se tendrà a Tolosa un acamp organizat per un grop d’elegits e de militants occitanistas. La siá tòca es de preparar las eleccions municipalas de 2020.

Un article de Joan Fourié dins la revista Lou Felibrige mai/junh de 2007.

Agait bartassièr sus la premsa occitanò-felibrenca

Se trapan realitats que s’ameritan d’èstre ditas sens relambi. Atal n’es de comunicar qu’es una necessitat per totes. Comunicar fosquèt totjorn e d’en pertot una volontat de vida, d’afirmacion e un biais, non solament de balhar novèlas o indicas, mas de creacion, de condicionament e de descobèrta.

Un article de Dòna Delcamp dins la revista La Rampelada (numèro 86, 1948). Ortografia modernizada.

Lo buste de Peyrot

Tornavi d'un magre mercat amb un magre sac vèrs la fin de l'occupacion alemanda  passant davant nòstre pichon « Jardin Public », vegèri un fum de mond arremosats, e de soldats verds totes afanats. Intrèri dins lo Jardin : un camion èra prèp de l'estatua de Claude Peyrot ; i aviá de soldats sus un car, de soldats sus d'escalas, de soldats pertots. Enfants e femnas regardavan, muts  s'ausisiá res que los comandaments sec e brèus dels Alemands.

A l'escasença del XIen congrès de l'AIEO en 2014, Joan-Ives Casanòva balhèt un conferéncia titolada : Mirau de l'escritura e escritura dau mirau : la literatura occitana de uei.

En conclusion presentava d'« autreis asuelhs » per la literatura occitana. Tornam editar çai jos lo tèxt. Sorsa : actes del congrès publicats en 2017.

En 2017 sortiguèt la revista Los rocaires numèro 2, es lo buletin de ligason del Centre de Resorsas e d'Educacion al Desvolopament Durable (CREDD). Es editada a Vailhan.

Aquel numèro presentava en tres lengas, francés, occitan e anglés, d'istorietas suls animals totemics del parçan. Los dessenhs son de Jane Appleton, los tèxtes de Adèle Guillon. Una presentacion de Claudi Alranq accompanhava lo document.

Aquí l'istòria de l’agaça d’Abelhan.

La plega IEO de Nadal es es soscripcion al pretz de 48 èuros fins al 31 d'octobre de 2018.

Quatres libres son propausats.

Tornam publicar çai jos un extrach del libre Temps tres de Robèrt Lafont publicat a cò de Trabucaire en 1991. Lo tèxt aquí presentat debuta pagina 198.

L'autor torna sus l'accion occitanista en Provença en 1991 e suls ans 1976-1981 que vei l'occitanisme dintrar dins lo famòs « temps tres » ont l'accion de professionals de l'ensenhament e de la cultura ven remplaçar lo militantisme associatiu. Los títols son de Òc París.

La dintrada de l'aperitiu occitan a París, l'Aper'Òc, aguèt luòc ongan lo dimars 11 de setembre de 2018.

Los oraris e lo luòc càmbian pas : de 19 a 21 oras, 44 carrièra Gabriel-Lamé, París 12en, M° cours St Emilion, sala Maurice Solignac.

Atention pas d'aperitu lo 18/09/18, lo que ven se farà lo 25/09/18.

L'Aper'Òc : un cors de lenga, de discutidas, de cançons, l'estudi de tèxtes, del vocabulari, de lecturas...

Sètz totes benvenguts per aprene la lenga occitana.

Per ne saupre mai [clicar]

Tornam publicar çai jos un article d'Antonin Perbòsc publicat pel primièr còp dins la revista Mont-Segur en 1904 (n°11 e 12).

La lectura d'aquel article nos esclaira sus las posicions que podián aver los actors del movement renaissentiste occitan a la fin del sègle XIX e a la debuta del sègle XX.

Lei filhas de Sion - Joan-Claudi Puech

mars Ven d'èsser publicat (estiu de 2018) lo darrièr libre de Joan-Claudi Puech Lei filhas de Sion a las Edicions dels Regionalismes.

Lo roman de 166 paginas, al còp istoric e fantastic, seguís la destinada de Pèire de Bovila d’Avinhonet.

 

Durand de Gròs

Josèp-Pèire Durand de Gròs per P. Gombèrt (Armanac Roergàs 1981, pagina 18).

Cars Confraires e Amics,

Ne convendretz amb ieu, lo Grelh Roergàs es un crane rabalaire ; cada annada va penjar lo lum endacòm mai. Uèi capita plan ; çai sèm aicí per festejar un autre rabalaire : Josèp-Pèire Durand de Gròs. El e lo Grelh son faches per s'endevenir.

 

Narbona - Musèu de la romanitat - Narbo Via

Es en construccion a Narbona lo musèu Narbo Via que serà dedicat a la romanitat. Sa dubèrtura es prevista per 2020.

Lo bastiment situat prèp del canal de la Robina e pensat per l'arquitècte Norman Foster tornarà far viure, sus mai de 8 000 m2, lo passat antic de la ciutat narbonesa.

 

Frédéric Mistral, l'ombre et l'écho - Joan-Ives Casanòva

Las edicions Les Classiques Garnier publica (París, 2016, 393 paginas) lo libre Frédéric Mistral, l'ombre et l'écho de Joan-Ives Casanòva.

Presentacion – L'òbra de Frederic Mistral es encara pas pro coneguda. Luènh de las idèas totas fachas e de las lecturas simplistas que faguèron d'aquel poèta lo « chantre de la Provence », aqueste obratge vòl definir los fondaments psichics d'una òbra e analisar las traças poeticas depausadas coma lo les pel riu dins l'ensemble del còrpus mistralian.

 

Pèire Bayle (1647-1706)

pierre-bayleUn article de Joan Fourié dins la revista Lou Felibrige genièr/febrièr de 2007.

Un umanista occitan, Pèire Bayle

A la debuta de l’estiu passat, la Pòsta francesa emetèt un timbre en l’onor de l’escrivan e filosòf Pèire Bayle per marcar lo tresen centenari de la despartida d’aquel grand umanista que siaguèt un dels esperits màgers de son temps e un saberut d’espandi universal dins la linhada d’un Leonard de Vinci, d’un Galilèu, d’un Peiresc, d’un Pascal, d’un Gassendi, d’un Descartes o d’un Erasme. Articles biò-bibliografics i siaguèran consacrats dins de revistas istoricas. Aquò dit e escrit, d’unes se van demandar perqué charrar d’aquel personatge, uèi gaireben desconegut e desbrembat, dins la revista del Felibrige. Tot simplament perqué Bayle – e son patronima ne pòrta bèlament testimòni – èra un enfant del miègjorn, un bon occitan, que parlava correntament la lenga de son brèç e que demòra una de las glòrias d’en çò nòstre.

 

Espacial - La produccion de l'Ariane 6 debuta

Lo 18 de decembre de 2017 ArianeGroup debutèt la producion d'Ariane 62. Lo primièr vòl es previst en 2020.

Lo programa Ariane 6 es estat lançat per l'Agéncia Espaciala Europèa (ESA) en 2014. L'objectiu es de dotar l'Euròpa d'una familha de fusadas pro competitivas a mand de preservar las capacitats de misa en orbitat dels païses del continent e, de fach, lor independéncia en matèria espaciala.

 

Peticion per reivindicar l'occitanitat d'auvèrnhe

Sul site mesopinions.com una peticion ven d'èsser dubèrta per reivindicar l'occitanitat d'Auvèrnhe.

Tèxt de presentacion – Demòras en Auvernha, al nòrd d’un territòri cultural vast que s’apela « Occitània » e, coma de miladas de personas aicí, ne as pas cap de consciença. E mai que ne as segurament pas jamai entendut parlar.