Se tendrà dissabte 17 de novembre de 2018 a Niça lo congrès del Forum d'òc.

Aqueste creat en 2014 pel Felibrige, l'IEO e d'associacions d'ensenhants de la lenga occitana, recampa mai de quatre cent associacions, collectivitats territorialas, elegits, entrepresas o grops artistics. La siá tòca es de promòure la lenga occitana en region Provença Alps e Còsta d'Azur.

Lo pintre Pierre François nasquèt en 1935 a Seta.

Monta a París per s'inscriure als Beaux-Arts. Mas anarà pas al corses. Puslèu, dessenha pels jornals, far d'animacions publicitàrias.

Es grafista abans l'ora, que d'aquel temps lo mot existissiá pas.

París de qué ne disiá a la fin de sa vida ? « Si j’avais vécu à Paris, je n’aurais pas pu peindre, j’aurais été gangrené par ces capitales qui se regardent trop le nombril ».

Lo 27 de genièr de 2018 se debanèt a Montpelhièr una jornada d'estudis ReDoc-LLACS. Portava sus la colleccion « Messatges » de l'IEO (1945-1960).

La comunicacion de Yan Lespoux èra dedicada al numèro manifèst de la revista Oc. Numèro triple per la annadas 1946, 1947 e 1948. Aquela comunicacion es estada publicada sul site Occitanica.

Joan Francé Courouau balhava lo 29 de genièr de 2015 a l'Universitat Paul Valéry a Montpelhièr dins l'encastre de las Jornadas d'Estudi CAPES, una conferéncia titolada : Los mites dins La Santa Estela del Centenari.

Estudiava aquí lo libre de Joan Bodon dins sa relacions als mites. N'identificava quatre.

Presentan çai jos la tièra dels mites citats e per cadun un extrach de la presentacion que ne far Sénher Courouau. Lo ligam vèrs l'article archivat sus Occitanica es a la fin de l'article.

En 2016 per Totsan la cronica occitana del jornal roergat Centre Presse s'interessava a las castanhas, aliment emplematic dels païses occitans, matèria a provèrbis, expressions e cants.

Çai jos lo tèxt :

Temps de castanhas, temps de Totsants, temps del vin novèl o de la citra, temps d'auton... Aital va lo temps !

A ! las castanhas e los castanhièrs ! Lo castanhièr es dich pels especialistas « arbre de civilizacion ». A permés de poder viure e mai de subreviure a de populacions autre temps nombrosas, dins las tèrras siliciosas. Los joves, e mai que los joves, an de mal a imatginar que, abans las trufas, las castanhas an salvat de la fam Segalar e Roergue tot.

Lo 10 de novembre de 2018 se tendrà a Tolosa un acamp organizat per un grop d’elegits e de militants occitanistas. La siá tòca es de preparar las eleccions municipalas de 2020.

Un article de Joan Fourié dins la revista Lou Felibrige mai/junh de 2007.

Agait bartassièr sus la premsa occitanò-felibrenca

Se trapan realitats que s’ameritan d’èstre ditas sens relambi. Atal n’es de comunicar qu’es una necessitat per totes. Comunicar fosquèt totjorn e d’en pertot una volontat de vida, d’afirmacion e un biais, non solament de balhar novèlas o indicas, mas de creacion, de condicionament e de descobèrta.

Un article de Dòna Delcamp dins la revista La Rampelada (numèro 86, 1948). Ortografia modernizada.

Lo buste de Peyrot

Tornavi d'un magre mercat amb un magre sac vèrs la fin de l'occupacion alemanda  passant davant nòstre pichon « Jardin Public », vegèri un fum de mond arremosats, e de soldats verds totes afanats. Intrèri dins lo Jardin : un camion èra prèp de l'estatua de Claude Peyrot ; i aviá de soldats sus un car, de soldats sus d'escalas, de soldats pertots. Enfants e femnas regardavan, muts  s'ausisiá res que los comandaments sec e brèus dels Alemands.

A l'escasença del XIen congrès de l'AIEO en 2014, Joan-Ives Casanòva balhèt un conferéncia titolada : Mirau de l'escritura e escritura dau mirau : la literatura occitana de uei.

En conclusion presentava d'« autreis asuelhs » per la literatura occitana. Tornam editar çai jos lo tèxt. Sorsa : actes del congrès publicats en 2017.

En 2017 sortiguèt la revista Los rocaires numèro 2, es lo buletin de ligason del Centre de Resorsas e d'Educacion al Desvolopament Durable (CREDD). Es editada a Vailhan.

Aquel numèro presentava en tres lengas, francés, occitan e anglés, d'istorietas suls animals totemics del parçan. Los dessenhs son de Jane Appleton, los tèxtes de Adèle Guillon. Una presentacion de Claudi Alranq accompanhava lo document.

Aquí l'istòria de l’agaça d’Abelhan.

La plega IEO de Nadal es es soscripcion al pretz de 48 èuros fins al 31 d'octobre de 2018.

Quatres libres son propausats.

Tornam publicar çai jos un extrach del libre Temps tres de Robèrt Lafont publicat a cò de Trabucaire en 1991. Lo tèxt aquí presentat debuta pagina 198.

L'autor torna sus l'accion occitanista en Provença en 1991 e suls ans 1976-1981 que vei l'occitanisme dintrar dins lo famòs « temps tres » ont l'accion de professionals de l'ensenhament e de la cultura ven remplaçar lo militantisme associatiu. Los títols son de Òc París.

La dintrada de l'aperitiu occitan a París, l'Aper'Òc, aguèt luòc ongan lo dimars 11 de setembre de 2018.

Los oraris e lo luòc càmbian pas : de 19 a 21 oras, 44 carrièra Gabriel-Lamé, París 12en, M° cours St Emilion, sala Maurice Solignac.

Atention pas d'aperitu lo 18/09/18, lo que ven se farà lo 25/09/18.

L'Aper'Òc : un cors de lenga, de discutidas, de cançons, l'estudi de tèxtes, del vocabulari, de lecturas...

Sètz totes benvenguts per aprene la lenga occitana.

Per ne saupre mai [clicar]

Tornam publicar çai jos un article d'Antonin Perbòsc publicat pel primièr còp dins la revista Mont-Segur en 1904 (n°11 e 12).

La lectura d'aquel article nos esclaira sus las posicions que podián aver los actors del movement renaissentiste occitan a la fin del sègle XIX e a la debuta del sègle XX.

Lei filhas de Sion - Joan-Claudi Puech

mars Ven d'èsser publicat (estiu de 2018) lo darrièr libre de Joan-Claudi Puech Lei filhas de Sion a las Edicions dels Regionalismes.

Lo roman de 166 paginas, al còp istoric e fantastic, seguís la destinada de Pèire de Bovila d’Avinhonet.

 

Lluís Aracil - La normalizacion lingüistica

Un tèxt de Lluís Aracil. Traduccion de Maria Clara Viguièr. Sorsa : Lo Bilingüisme coma mite (Colleccion A Tots, 1982).

La normalizacion lingüistica

Avèm vist que l'exemple pus remarcable de feedback negatiu o compensator es la normalizacion lingüistica, que consistís a reorganizar las foncions lingüisticas de la societat de faiçon a readaptar las foncions socialas de la lenga a de condicions « extèrnas » que càmbian. Vaquí perqué la normalizacion ven generalament en seguida de desfasaments istorics mai o mens analògs a çò que William F. Ogburn apèla culture lag. Òm poiriá citar per corroborar las tèsis d'Ogburn totes los cases ont la normalizacion acompanhèt de prèp l'introduccion de tecnicas coma l'escritura e l'estampariá (cf. lo concèpte de linguistic revolucion en cò de Morris M. Lewis). D'alhors, la normalizacion es de còps que i a la sola alternativa practica a la reculada (veja a l'extincion) d'una lenga. Es atal, en efècte, que fòrça comunitats lingüisticas europèas susmontèron de longs conflictes anteriors e que, tant val dire, agafèron lo temps perdut.

 

Automobila - Alpine - La berlineta A110 torna

La marca automobila Alpine, mitica dins las annadas seisantas e setantas, se reviscola amb la produccion d'una novèla A110. Es estada presentada al mes de decembre de 2017.

Los qualques 2 000 exemplaris que preveson de fabricar per lo lançament son estats venduts en tres jorns.

 

Frédéric Mistral, l'ombre et l'écho - Joan-Ives Casanòva

Las edicions Les Classiques Garnier publica (París, 2016, 393 paginas) lo libre Frédéric Mistral, l'ombre et l'écho de Joan-Ives Casanòva.

Presentacion – L'òbra de Frederic Mistral es encara pas pro coneguda. Luènh de las idèas totas fachas e de las lecturas simplistas que faguèron d'aquel poèta lo « chantre de la Provence », aqueste obratge vòl definir los fondaments psichics d'una òbra e analisar las traças poeticas depausadas coma lo les pel riu dins l'ensemble del còrpus mistralian.

 

Aranés e occitan general

aranes-e-occitan-general La generalitat de Catalonha ven de publicar 4 estudis sus l'Aranés e l'Occitan general, lo tèxt se pòt telecargar aicí.

Aquí çai jos un extrach de l'estudi de Patrici Pojada ont l'autor torna sus la plaça de l'aranés dins lo domèni occitan (pagina 7) :

 

 

Arquitectura - Cap d'Agde

Lo Cap d'Agde, via un projècte ambiciós d'arquitectura, se torna dessenhar. L'estacion balneària venguda simbòl del desvolopament toristic dels ans 1960 en Occitània, prevei de tornar agençar la siá dintrada.

Sus dètz ectaras tres projèctes son prevists : un palais dels congrèsses, un casino e Iconic : un ensemble de lotjaments e de comèrcis.

 

Peticion per reivindicar l'occitanitat d'auvèrnhe

Sul site mesopinions.com una peticion ven d'èsser dubèrta per reivindicar l'occitanitat d'Auvèrnhe.

Tèxt de presentacion – Demòras en Auvernha, al nòrd d’un territòri cultural vast que s’apela « Occitània » e, coma de miladas de personas aicí, ne as pas cap de consciença. E mai que ne as segurament pas jamai entendut parlar.