Lo Tresaur dels Albigeses - Maurici Magre

mars Las Edicions dels Regionalismes venon de reeditar (estiu de 2018) lo libre de Maurici Magre Lo tresaur dels Albigeses en occitan.

La traduccion es de Miquèla Cabayé-Ramòs. Lo libre fa 170 paginas.

Presentacion – Lo Tresaur dels Albigeses, tal coma La sang de Tolosa, es un roman de la gèsta medievala occitana. Lo legendari e la mitologia i tenon una plaça caporala. Un genre literari segurament pas pro desvolopat dins las letras nòstras.

Pr’aquò, lo ric e apassionat passat occitan es matèria a evocacions romanescas e poeticas. Maurici Magre o aviá comprés e lo sapièt trabalhar. Amb l’autor tolosenc, aquela gèsta se vira lèu en quista esperituala.

De mercés son caractèr fantastic, e quitament esoteric, aquel roman pivelant flaira bon l’estranhetat d’un mond ont la magia teniá una plaça màger. Avèm aquí una òbra embelinaira que dintra dins la tradicion del roman occitan del sègle XXen.

*

Maurici Magre nasquèt lo 2 de març de 1877 a Tolosa. Moriguèt lo 11 de decembre de 1941 a Niça. Foguèt un romancièr requist. Plan de sas òbras romanescas s’ameritan d’èsser reviradas dins sa lenga mairala, lenga que, sul tard, regretèt d’aver pas escricha.

*

Miquèla Cabayé-Ramòs que presenta la traduccion es tanben l'autora de Una de las Corbièras Nautas (IEO, 2005) e de Una femna l'autra, la vida... contes e racontes (IEO de Lengadòc, 2013). Nascuda en 1938, passèt son enfança en Nautas Corbièras. Regenta de profession acabarà sa carrièra a Rodés ont participèt a la creacion de la Calandreta. Retirada se consacra per part a l'escritura e a la traduccion.

 

Lo fiu de l'Uòu - Robèrt Lafont

mars Lo fiu de l'Uòu es un nòva de Robèrt Lafont. Foguèt publicada en 2001 per Atlantica/Institut Occitan.

Presentacion – Sus la montanha de la Clapa que domina Narbona d'un costat e la mar de l'autre, un uòu enòrme e misteriós es descobèrt per un jove Josieu a la debuta del sègle VIII. Aquel uòu fluorescent condensa pendent qualques jorns las passions, los asirs e las adoracions de las tres comunitats que, a aquela epòca, pòplan la vila. Acaba per se crebar e la creatura androïda que ne sortís partatge amb un jumèl norricièr e una maira adoptiva la vida d'una comunitat de « perfachas » cataras al pè de la còla d'Enseruna...

Qualques nadals d'Occitània per La Talvera

Lo libre Nadals d'Occitània que sortiguèt en 2008 presenta la tradicion dels nadalets totjorn plan viva en Occitània. Es fòrt anciana que ja al sègle XII, se cantava de Nadals en lenga d'òc.

Lo recuèlh recampa a l'entorn de 100 cants collectats en Albigés, Carcin, Roergue o Lengadòc bas.

Lo dever del vaure

lo-dever Lo dever del vaure de Joan-Peire Lacomba (Lo chamin de Sent Jaume, 2010). Prèmi Jaufre Rudel 2010

Quatrena de cobèrta – Lo Joan-Peire Lacomba es de per son pair franc Lemosin e de per sa maire, seria quasi d'Auvernha. Li es malaisat destriar los dos parlars que, de tot biais, se semblan plan.

Ensaia pasmens de se tener ad un per poema. Faras coma se, legidor, passara de l'un a l'autre sens te'n estonar.