mars Las Edicions dels Regionalismes venon de reeditar (estiu de 2018) lo libre de Maurici Magre Lo tresaur dels Albigeses en occitan.

La traduccion es de Miquèla Cabayé-Ramòs. Lo libre fa 170 paginas.

Presentacion – Lo Tresaur dels Albigeses, tal coma La sang de Tolosa, es un roman de la gèsta medievala occitana. Lo legendari e la mitologia i tenon una plaça caporala. Un genre literari segurament pas pro desvolopat dins las letras nòstras.

Pr’aquò, lo ric e apassionat passat occitan es matèria a evocacions romanescas e poeticas. Maurici Magre o aviá comprés e lo sapièt trabalhar. Amb l’autor tolosenc, aquela gèsta se vira lèu en quista esperituala.

De mercés son caractèr fantastic, e quitament esoteric, aquel roman pivelant flaira bon l’estranhetat d’un mond ont la magia teniá una plaça màger. Avèm aquí una òbra embelinaira que dintra dins la tradicion del roman occitan del sègle XXen.

*

Maurici Magre nasquèt lo 2 de març de 1877 a Tolosa. Moriguèt lo 11 de decembre de 1941 a Niça. Foguèt un romancièr requist. Plan de sas òbras romanescas s’ameritan d’èsser reviradas dins sa lenga mairala, lenga que, sul tard, regretèt d’aver pas escricha.

*

Miquèla Cabayé-Ramòs que presenta la traduccion es tanben l'autora de Una de las Corbièras Nautas (IEO, 2005) e de Una femna l'autra, la vida... contes e racontes (IEO de Lengadòc, 2013). Nascuda en 1938, passèt son enfança en Nautas Corbièras. Regenta de profession acabarà sa carrièra a Rodés ont participèt a la creacion de la Calandreta. Retirada se consacra per part a l'escritura e a la traduccion.


Sul libre de Jousé d'Arbaud 'La Caraco'

la-caraco-d-arbaud Un tèxt de La Cigalo Narbouneso d'octobre 1926 (ortografia modernizada) sul libre de Josep D'arbaud La Caraco, Edicion de la revista Le Feu, Ais de Provença, 1926.

Lo grand escrivan provençal Jousé d'Arbaud, après son bèl libre La Bestio dóu Vaccarés, ven de ne faire espelir un autre La Caraco.

Qualques nadals d'Occitània per La Talvera

Lo libre Nadals d'Occitània que sortiguèt en 2008 presenta la tradicion dels nadalets totjorn plan viva en Occitània. Es fòrt anciana que ja al sègle XII, se cantava de Nadals en lenga d'òc.

Lo recuèlh recampa a l'entorn de 100 cants collectats en Albigés, Carcin, Roergue o Lengadòc bas.

Lo det dau Gabian - Pierre Pasquini

det-gabian Lo dèt dau Gabian de Pierre Pasquini (Trabucaire, 2008, 200 paginas).

Presentacion – Lo Gabian se norrís de tot, e saup cercar. Mai aquò li sufís pas. Es mai qu’una bèstia. Que vòu de mai, alora ? Un pauc de glòri ? Coma aquela de Besunce, l’evesque famós que l’estatua, ara, a quitat lo quartier que pòrta son nom ?