Les fraisses èran tombats de Fèliç Daval, prefaci de Pèire Boissièra (L'ostal del libre, 248 paginas, 15 èuros).
Presentacion de l'editor – Un roman que parla d’auèi, e non pas de la vida paisana d’un còp èra : lo personatge màger, Daniela, plaçada dins un cafè tre sa sortida de l’escòla e qu’arriba emprenhada sens que se coneguèsse lo paire, aquò’s una realitat de l’Auvèrnhe d’auèi.
Una realitat que se mòstra tal coma es, pas blanca ni negra.
« Ai pas res inventat » çò ditz Fèliç Daval « ne soi pas capable. Mès aquò‘s segur, aquò qu’ai vist o entendut dire, o ai quauques bocins arrengat... Ai causidas de las scènas que m’an inspirat, descrichs dels encastres que me son familhièrs. »
Las illustracions son de Felip Sabatièr, las nòtas de vocabulari son francés.
Lo hiu tibat de Pèire Bec (Per noste e a tot, 1978).
En 2016 lo Grelh Roergàs tornava editar la Flore occitane du Massif Central de
Jean Carbonel. Agotada la tornèran editar en 2018.
Sortiguèt al mes de març de 2020 a cò de IEO Edicion lo libre de
José Maria Eça de Queirós Lo Mandarin.