En 2022 a las edicions dels Classiques Garnier, dins sa colleccion de las Perspectives comparatistes publicava lo libre de Christophe Imbert : Romania ou l’Empire du Soleil.
Aqueste libre engatja una recèrca sus la dicha Romania, sus la cristallizacion d'aquel objècte, region decisiva de l'imaginari cultural europèu, dins lo camp literari.
La Romania se definís primièr filologicament coma la memòria comuna e activa d'una origina lingüistica e poetica. Mas tanben, quasi ideologicament, coma un sòmi possible del Romantisme, un ensemble de scenàris e de figuras qu'activan una apartenéncia al Miègjorn, fàcia a un Nòrd.
Lo fogal occitan jòga dins aqueste apròchi un ròtle decisiu, quitament se lo còrpus occitan es pas majoritari dins l'obratge : la « Romania francesa », coma disiá Xavier de Ricard, es amb la Catalonha vesina, lo còr geografic de la Romania. Un dels enjòcs d'aquela recèrca èra donc de plaçar l'espaci occitan al còr d'un edifici europèu que redescobrís un Miègjorn mai larg, tal coma lo periòde del Romantisme largament dessenhat aquí.
Christophe Imbert es professor de literatura comparada a l'Universitat Joan Jaurés de Tolosa. Es un especialista de las literaturas de lenga romanica e dels enjòcs de la recepcion de la tradicion classica o medievala dins la modernitat.
Es l'autor de mantunas publicacions suls poètas provençals Mistral e Aubanel, o sus la memòria dels trobadors dins la poesia de l'escòla romana.
Lo dèt dau Gabian de Pierre Pasquini (Trabucaire, 2008, 200 paginas).
Mai de 2015, James Thomas (Bristòl 1971) ven de reçaupre lo Prèmi Ostana per la lenga occitana.
La tèrra que demòra que sortiguèt en 2021 es la traduccion occitana
del libre La terre qui demeure de Claude Michelet.