Une langue en quête d’une nation un libre de Francesca Zantedeschi (IEO Edicion, 2013, 202 paginas, 22 èuros).
Presentacion – Amb aqueste trabalh, rigorós e precís, Francesca Zantedeschi nos acompanha dins los debats d'una
epòca dont l'èco s'ausís encara uèi.
Se concentra suls procediments de reconeissença, dins un Estat-Nacion, d'una lenga diferenta de la lenga oficala.
Lo prefaci es de Felip Martel. L'obratge es estat publicat amb l'ajuda de la Region Miègjorn-Pirenèus.
Francesca Zantedeschi es doctor en Istòria e Civilizacion de l'Institut Universitari Europenc de Florença (2009). Sas
recèrcas se pòrtan suls procediments de construccion nacionala al segle XIX e mai precisament, sul ròle de la lenga
coma element catalisor.
Une langue en quête d'une nation es son primièr libre.
En 2015 sortissiá Cambriolage chez M. de Rochegude
de Lucette Galvan e Gilbert Roumec.
Lo libre torna sus
un eveniment que se debanèt en 1826 dins la vila d'Albi.
Lo Centre Occitan de Ròcaguda (COR) que n'assegurèt l'edicion e la
difusion ne fasiá, alara, la presentacions.
Sèt pans, un libre de Leon Còrdas (IEO Edicions, 1977).
Extrach pagina 121 : "A la darrièra bocada lo gojat escorreguèt son veire e sortiguèt en disent qu'aviá quicòm a faire al tractor.
"I aviá benlèu quicòm a faire que levèt lo capòt, furguèt dins la caissa de las claus, ne prenguèt una, puèi çaganhèt lo motor. Mas qué que faguèsse sa pensada èra, d'aquel moment, a vint lègas d'aquí - sa pensada embrumassida e esmeravilhada a l'encòp, coma aquelis matins d'estiu ont corrís una nèbla bassa que seguís lo clòt de la comba e passa prim los rais de lum a travèrs son sedaç magic."
Lo fiu de l'Uòu es un nòva de Robèrt Lafont. Foguèt publicada en
2001 per Atlantica/Institut Occitan.
Presentacion – Sus la montanha de la Clapa que domina Narbona d'un
costat e la mar de l'autre, un uòu enòrme e misteriós es descobèrt per
un jove Josieu a la debuta del sègle VIII. Aquel uòu fluorescent condensa
pendent qualques jorns las passions, los asirs e las adoracions de las tres
comunitats que, a aquela epòca, pòplan la vila. Acaba per se crebar e
la creatura androïda que ne sortís partatge amb un jumèl norricièr e una
maira adoptiva la vida d'una comunitat de « perfachas » cataras
al pè de la còla d'Enseruna...
L’òme que plantava d’arbres de Jean Giono. Traduccion occitana de Jòrdi Blanc, illustracions de Frédéric Back (29 x 22cm, 56 paginas, 19 èuros, ISBN : 978-2-85927-104-6).
