Lo 12 de febrièr de 2020 dins l'encastre de las conferéncias DUOC Patrick Sauzet presentarà a La Topina son diccionari de pòcha paregut en 2019 a cò de Yoran.

Aquí çò-jos la presentacion que fasián los organizators de son intervencion dins lo programa de las conferéncias.

 

Quin occitan per uèi ?

Eric Fraj se demandava : Quin occitan per deman ? (Reclams 2013). En passant de « deman » a « uèi », Patric Sauzet vòl suggerir que la question que se pausa es encara mai la de la possibilitat de l’occitan que de sa qualitat.

Parlarà de la concepcion e de l’esperit de doas contribucions qu’a prepausadas a l’usatge de l’occitan : La Conjugaison occitane pareguda a l’IEO en 2016 e un diccionari bilingüe de « botgeta » (o de « pòcha » ne poirem parlar) qu’es per paréisser lèu en cò de Yoran Embanner.

Los dos libres son estats bastits amb l’idèa que la proposicion e la promocion d’un occitan estandard o d’un « occitan larg » o « per desfaut » correspondon a una necessitat de la vida de la lenga : per son aprendissatge dobèrt, per son ensenhament eficaç e sa practica fluïda.

Segon Patric Sauzet la promocion d’aquela forma de lenga a per tòca de ganhar a la lenga d’espacis novèls d’usatge e de novèls locutors, pas brica de censurar cap de varietat lingüistica eretada. L’occitan estandard, comun, larg... se discutís pro sus son utilitat (sovent per la refusar), mas fòrça mens sus sa forma. En gròs tot lo mond sap a pauc prèp çò qu’es e cossí es. S’apren a la natura de l’estandardizacion occitanista.

I a doas modalitats d’estandardizacion : la promocion arbitrària d’una varietat per de rasons extèrnas (politicas o literàrias), la promocion d’una varietat centrala e tipica que forma un estandard natural. Es la logica de l’occitan estandard. Sa definicion es donada e demanda pas que d’afinar e precisar sus la basa del trabalh ja complit per Alibèrt e los lingüistas occitanistas.

Es aital que se poguèt elaborar la Conjugaison occitane (après lo Compendi practic e Lo vèrb occitan). Es tanben çò qu’es estat fach dins lo pichòt diccionari « de botgeta » per paréisser uèi.


Totèm : lo grapaud de Baçan

Grapaud de Baçan

En 2017 sortiguèt la revista Los rocaires numèro 2, presentava qualques totèms occitans.

Montpelhièr : l'arpa del Senhor Guilhèm

En març de 2018 dins sa revista mesadièra la vila de Montpelhièr comunicava en occitan.

Votacion del Parlament Europèu per melhorar la mobilitat electrica

Lògo recarga electrica

A la debuta del mes de julhet de 2023 lo Parlament Europèu votèt per l'adopcion de règlas novèlas per fin de far créisser lo nombre de las estacions que permeton de recargar los veïculs electrics. Las novèlas disposicions preveson tanben de ne facilitar l'usatge.

Patrick Sauzet : Per un modèl mimetic del contacte de lengas (1987)

Sul perqué de l'abandon de la lenga occitana, al delà del modèl erosiu e del modèl conflictual. Un article de Patrick Sauzet dins la revista Lengas.

Los romans de Cristian Chaumont

Los darrièrs romans de Christan Chaumont

Cristian Chaumont publiquèt son primièr libre en 2010 a IEO Edicions, un roman policièr d'un pauc mai de cent paginas que revolucionèt pas las letras occitanas mas qu'aviá alara lo merite de donar a la literatura nòstra un libre dins un genre un pauc delaissat : lo policièr.