Resumit de la presentacion d'Arvèi Lieutard (Universitat de Montpelhièr 3 - Paul Valéry) al congrès de l'AIEO de 2014.

 

Emergéncia e elaboracion d’un occitan oficial escrich prediglossic : l’exemple del « Pichòt Talamus » :

La redaccion del Pichòt Talamus (manuscrit AA9 dels archius municipals de Montpelhièr) comença dins los primièrs decennis del sègle XIV per una compilacion dels divèrses manuscrits escriches un sègle per abans. Primièra sintèsi de mai d’un sègle de practica d’un occitan oficial, la redaccion d’aqueles annals del consolat montpelhierenc se perseguís pendent un sègle de mai, fins a l’annada 1426.

Prepausam d’estudiar aquela preséncia de dos sègles d’occitan oficial enregistrada dins lo Pichòt Talamus per tal de prepausar una primièra descripcion de las caracteristicas e de las evolucions d’aquesta varietat de lenga.

La comparason dels primièrs manuscrits del sègle XIII amb l’AA9, començat al sègle XIV, permeton de trobar d’indicis que pòdon far pensar que caup un cèrt gra d’elaboracion lingüistica dins aquel occitan oficial, autrament dich que s’establisson de causidas normativas o almens de formas que prenon una cèrta distància amb las realizacions oralas, benlèu sentidas coma popularas e dialectalas. La variacion grafica en foncion dels periòdes de redaccion e dels escribas, que los primièrs editors del sègle XIX interpretèron coma una « negligéncia », pausa benlèu la question de la preséncia de cronolèctes dins aquel manuscrit. Efectivament, de formas de lenga (graficas, foneticas, morfologicas) eiretadas d’usatges ancians o caracteristicas de generacions precedentas an pogut aparéisser coma impròprias o passadas de mòda per de generacions nòvas d’escribas laïcs. Las esitacions o las fantasiás graficas que caracterizan qualques passatges de l’AA9 son d’autant mai interessantas d’estudiar qu’intervenon dins un periòde prediglossic que lo francés i pòt pas jogar cap de ròtle. Tot comptat e debatut l’inestabilitat grafica es pasmens pontuala e demòra plan reducha dins un document d’un tal ample. En tot cas, torna pas metre vertadièrament en question la coeréncia establida del sistèma grafic.

La causida facha a Montpelhièr d’elaborar una varietat d’occitan a partir de l’usatge vernacular per ne far la sola lenga oficiala del consolat representa un eveniment d’importància per l’istòria de l’occitan (l’usatge del latin, atestat dins los manuscrits J339 e AA4, es abandonat a la mitat del sègle XIII). D’un ponch de vista sociolingüistic, l’emergéncia de l’occitan dins los registres oficials representa plan mai qu’un simple cambiament lingüistic. Se pòt veire tanben coma una volontat conscienta d’afirmar la posicion sociala e politica del consolat que sa causida lingüistica senhala ostensiblament una rompedura politica amb lo poder senhorial ancian dels Guilhèms que fasiá el un usatge exclusiu del latin dins sa cancelariá. E mai aguèsson obtengut lo drech d’establir de reglaments, los cònsols son pas de juristas formats a l’usatge del latin, mas de representants de l’activitat economica e comerciala de la vila. An probablament pas de rason de cultivar l’usatge del latin.

Aital fasèm l’ipotèsi que l’estatut oficial donat a la lenga occitana dins lo Pichòt Talamus es probalament pas sens consequéncia sus la forma de lenga que i es emplegada. Del sègle XIII al sègle XV, las condicions semblan efectivament en plaça a Montpelhièr per qu’a partir d’un regiolècte (lo lengadocian) o d’un sociolècte (lo dels cònsols) se meta en plaça una forma de lenga escricha que se pòsca endevenir amb lo registre administratiu oficial que deu caracterizar lo Pichòt Talamus.

Arvèi Lieutard


Peticion contra la fin de l'Estivada de Rodés : Gardarem l'Estivada

Gardarem l'Estivada

Après las anóncias del conse de Rodés, Christian Teyssèdre, al subjècte de las animacions estivalas previstas per la vila, que preveson la desaparicion de l'Estivada coma manifestacion culturala occitana, un collectiu s'organiza per son manteniment.

Suls libres de Joan-Ives Casanòva 'Trèns per d'aubres mòrts' e 'A l'esperduda dau silenci'

'Trèns per d'aubres mòrts' e 'A l'esperduda dau silenci'

En 2007 sortissián dos libres de Joan-Ives Casanòva : Trèns per d'aubres mòrts e A l'esperduda dau silenci.

Croàcia passa a l'èuro e intra dins l'espaci Schengen

Membre de l'Union Europèa dempuèi 2013, Croàcia emplega dempuèi aqueste 1èr de genièr de 2023 l'èuro coma moneda. De pèças novèlas son donc intradas en circulacion.

Musica : Lo jai

Lo Jai - Musica Lemosina

En 1982 sortissiá lo disc de musicas tradicionalas del Lemosin del grop Lo Jai

Entrevista de Ernest Bergez, Sourdure

Dins son magazine dels meses de julhet e d'agost de 2019 la vila de Tolosa publicava una entrevista del musician Ernest Bergez, dich Sourdure, que presentava al mes de julhet son espectacles al Metronum.