Dins son magazine del mes d'octobre de 2016 la vila de Montpelhièr comunica sus la linha 4 del tramvai bilingüe francés/occitan.
A Montpelhièr, sus la linha 4, las anóncias de las estacions se fan en francés e en occitan.
Qué ne pensan los usatgièrs ? Responsas pescadas lo temps d’una escorreguda.
Dempuòi sa mesa en servici lo 2 de julh, la linha 4 de tram vira alentorn dau Còr de vila en parlant doas lengas. Los noms de las estacions son anonciadas tanben en occitan. La maja part dels usatgièrs se son acostumats d’ausir Albèrt Primièr / Catedrala, Pompinhana, emai Jòrdi Frêche / Comuna.
« Ai primièr pensat qu’èra d’Espanhòl e ai cresegut qu’èra ligat amb l’estacion Garcia Lorca », çò ditz Silvia, montpelhierenca que demòra dins l’Escusson. E apond : « L’occitan, perqué pas ! Aquò’s plan de pensar a las lengas regionalas. Emai se, a Montpelhièr, s’ausís pas gaire per carrièras ».
Adrian, un estudiant de 24 ans de Castelnau-de-Lès, fa lo sord : « Me’n soi pas avisat. Jamai escote pas las anóncias. Ai sovent mon casco sus las aurelhas. Ai pas res contra l’occitan, es una vielha lenga... »
Patrimòni oral
« Ai ausit lo Cònse dire a la television que voliá avalorar lo patrimòni nòstre. Soi d’acòrdi. Aquò dich, dins lo tram, aquò’s pas afortit enluòc per l’occitan », pensa Renat, un retirat de Laveruna. Sa vesina apond : « Bona idèa, sustot dins un mejan de transpòrt modèrne coma lo tramvai. Mas perqué aquel tram, e pas los autres ? »
Franc, el, es originari de Cunhaus, e es pas susprés : « Aquò se fai tanben a Tolosa, e benlèu an volgut far parièr ara que sèm dins una sola region. Mas pense que la primièra causida per una vila toristica coma Montpelhièr, aquò’s puslèu l’anglés. »
Lina, trente ans amb lo sorrire, rebèca : « Venon de l’installar o aquò i es dempuòi la debuta ? Desencusatz, mas quora soi dins lo tram, telefòne o charre amb las companhas, e aquò m’aviá escapat. Uòi meton d’anglés a totas las sauças. Aquí l’occitan s’endeven plan amb nòstra identitat ! Òsca ! »