En 1979 la revista Aicí e ara numèro 4 publicava una critica per Joan-Miquèu Brisset del libre de Glaudi Barsòtti : La tèrra deis autres. Veniá d'èsser publicat per Vent Terral.

Claudi barsòtti : La tèrra deis autres

Glaudi Barsòtti escriu coma solets sabon far lei jornalistas. Se Stendhal au sègle passat aconselhava de s'inspirar de l'estil dau còde civiu, i a antau d'escrivans de uèi que prenon per modèl lo reglament de la seguritat sociala o lo mòde d'emplec dei lavarèlas Bendix.

Es de plànher per un libre coma aqueste, que i demòra dins sa nusetat una rara intensitat emocionala. Per son subjècte, La tèrra deis autres pòt èstre considerat coma un roman que fa data, Parier coma La vida de Joan Larsinhac, que situava l'occitanisme dins la modernitat, o Lo libre dels grands jorns, que pagelava tot l'ample de nòstre drama. Es lo primier libre qu'ausèsse sensa ambiguitat pausar la revindicacion occitana en tèrmes de lucha armada. Barsòtti va ditz e va reditz tot de lòng dau libre : Occitània e Argèria aquò's çò mème en plen, l'oprimeire es lo mème e lei mejans a emplegar per se'n deliurar son tot pariers...

Autanben lo libre te pren a la gòrja e te lacha pas jusca la copadura brutala de la fin, ont lo soldat francés desertor vengut militant dau FLN se revira per nos dire Adieu en sortent de la scèna per la pòrta de darrier per anar a la tortura.

E lo libre que mena l'eròi de Barsòtti aquí es Calendau, onte descobrís la nacion occitana, sòrre de l'Argeriana... Vaquí ne'n un que saup legir Mistral, parai ?

Lei tebés que se dison encara per mitat Francés an de legir Barsòtti, e veiràn. A l'ora que l'estat coloniau condemna amb una severitat dessenada lei nacionalistas còrses, es util de meditar sus çò que fuguèt la repression en Argèria. Podèm èstre segurs que nòstrei miegfraires de cultura d'amondaut nos faràn la vida bèla, dins leis annadas que van venir. Chasque morsèu de dignitat e de libertat que reconquistarem, l'apararàn amb totei seis arpas.

Nos fau donc saludar La tèrra deis autres coma un libre incendiari, poderosament descolonizaire. Dissèca e expausa clarament la mecanica dau malastre. Òm ne sortís tot pensatiu. L'apèl a la révolta de Barsòtti es autrament poderós que l'istrionesc prendrem lo fusilh de nòstrei cançoniers de 1968.

Se la França es ben coma va fa vèire Barsòtti, nòstreis assags de dialòg démocratic menaràn ren. E Occitània vendrà coma Argèria va fuguèt. E coma va ven ara la Còrsa. La perspectiva fa pas rire...

Joan-Miquèu Brisset
Aicí e ara numèro 4, 1979


Totèm : l'agaça d'Abelhan

agaça

En 2017 sortiguèt la revista Los rocaires numèro 2 amb de contes suls animals totemics.

Sul libre 'Composition Française' de Mona Ozouf

Après la sortida del libre de Mona Ozouf Composition Française Joan-Guilhem Roqueta ne fasiá la critica.

Los Païses Basses e Danemarc mandaràn a Ucraina de F-16

F-16C

Dimenge 20 d'agost de 2023, Mark Rutte, primièr ministre neerlandés, anoncièt que de F-16, avion de combat de concepcion estatsunidenca, serián mandats a Ucraina per los Païses Basses e per Danemarc.

País de cocanha

pastel

Un article de la revista del consèlh regional d'Occitània de decembre de 2018 e genièr de 2019.

Sus l'empec de la lenga occitana en sciéncia

tablèu

Un article de Felip Carbona publicat dins la revista Vida Nòstra en 1972, sus l'emplec de la lenga occitana en sciéncia.