Grepia de Nadal

Sus los santons de provença, un article de la revista del conselh general de las Bocas de Ròse, Accent de Provence, numèro 263, novembre e decembre de 2016.

Lei santons, au Belem, l’i abitan fa dos sègles

Même si l’existence de crèches est déjà attestée au second siècle de notre ère, c’est bien en Provence que les petits personnages votifs ont impregné la culture populaire dont ils viennent. Passons en revue les principaux.

Se tròba plus en Provença a l’ora d’ara d’argiela cent dau cent dau país. « Mon grand l’anava querre d’escondon au pè de Venturi, mai ara es plus possible e faudriá crompar una argeliera per garantir lo provesiment » me vèn lo santonier. Mai lei provesaires, elei son Provençaus, a Aubanha o a Valàuria.

A l’ora d’ara fa mai de dos sègles qu’aquela tradicion dei santons fa trabalhar de mond au nòstre. Per tot dire, avans lo cristianisme, lei Romans fasián ja de figuras votivas de moleda a la fin de l’an. Èra lo moment que lei jorns alongavan a cha pauc, e que lo mond podián començar de pitar dins lo granier, e aquò se festejava !

Francés d’Assisas, vèrs 1200, entraïnava de mond per jogar de nativitats vestits de l’antiquitat. Mai es lo Marselhés Joan-Loís Lagnel que, primadier, creèt lei mòtles de gip per lei fabricar coma se fa a l’ora d’ara. Es pasmens una frema, d’Aubanha, Terèsa Neveu que, per lo primier còp, botèt a coire lo santon per ne’n faire lo bescuech que convèn per pitar.

Ara, d’en pertot, lei fieras dei santons permeton de veire lei creacions dei santoniers, en Arle, a Aubanha, a Ais, a Marselha... que la primiera s’i durbèt en 1803 au Cors Belsunce.

Dins lo Belem, trobam mai o mens lei personatges tradicionaus : Francés d’Assisas amb sa rauba burèla, lo pastre, lo ravit qu’auça lei braç, Bartomieu que sembla un chapacan, lei tres Rèis Mages, la bomiana e son niston e, segur, Jèsus, l’ase, lo buou, Josèp e Maria... Mai avisatz-vos que l’enfanton se deu plaçar, dins lo brèç, que lo 24 de decembre a miejanuech ! Que autrement ne’n fariatz un prematur.

Sorsa : Accent de Provence, n° 263, 2016


Joan-Claudi Sèrras : critica de 'La pluèja rossèla' de Julio Llamazares

La pluèja rossèla, Julio Llamazares

En 2008 sortissiá a cò de IEO Edicions la traduccion occitana del libre de Julio Llamazares La lluvia amarilla.

Sul libre de Régine Lacroix-Neuberth 'Le Théatricule et le caleçon d'écailles'

Le Théatricule et le caleçon d'écailles

Critica de Robèrt Lafont del libre Le Théatricule et le caleçon d'écailles.

Votacion del Parlament Europèu per melhorar la mobilitat electrica

Lògo recarga electrica

A la debuta del mes de julhet de 2023 lo Parlament Europèu votèt per l'adopcion de règlas novèlas per fin de far créisser lo nombre de las estacions que permeton de recargar los veïculs electrics. Las novèlas disposicions preveson tanben de ne facilitar l'usatge.

Bilingüisme ! E perqué pas !

Bilingüisme

En 2019, Pèire Escudé èra convidat per l'IEO de Rodés per parlar del bilingüisme.

Lo pintre Pierre François

Presentacion de Pierre François, pintre originari de Seta, que a son biais participèt a la fin del sègle XX a l'accion occitana en illustrant de cobèrtas de libres.