Contes del Drac, Joan Bodon (Edicions de Roergue, 1989). Extrach p22, Los Dracons :

Los Dracons se tornèron sarrar e baissavan lo cap. Los cavals èran luènh.

« Enfants ! cridèt encara lo Drac. Enfants, soi fòrabandit del país de jos la tèrra. Un òme pichon m'a raubada la princessa. Suls òmes totes me vòli vengar.

— Paire, t'ajudarem ! T'ajudarem ! T'ajudarem ! bramèron los Dracons e levavan lo ponh.

— Alara, escampilhas-vos sus tota la tèrra. Maridatz-vos amb las filhas pels ostals. Lo jorn, viuretz coma los autres òmes, mas cada nuèch tornaretz Dracs. Tendretz los poders que ieu teni. Los enfants vòstres los tendràn. Partissètz totara. Pertot ont seretz  ieu serai. »

Los Dracons saludèron lor paire, los ponhs sarrats a plec de braç. A, a, a, a ! refreniguèt pels travèrses lo rire del Drac. Puèi los Dracons s'escampilhèron. Aital comencèt lo temps aule.