Josiana Ubaud propausa sul sieu site internet lo document Mai ont a passat la nòstra lenga ? Dreça aquí un inventari del massacre cultural menat pels actors de l'accion culturala en Occitània. Massacre que se complís en tota innocéncia, la boca en còr, e degun per se plànher. La desoccitanizacion es a s'acabar e Josiana Ubaud justament s'indigna.
Un article de Joan Fourié dins la revista Lou Felibrige novembre/decembre de 2010.
Agait sus Joan-Ives Casanòva
A la fin de 2009 las edicions Jorn publiquèran un recuelh de tèxtes poetics de Joan-Ives Casanòva atal nomenat ... enfra lei trèus... (limbs). N'avèm parlat dins aquesta revista. Le solaç estivenc me balhèt l'ocasion d'anar mai al rescontre d'aquel autor a travèrs doas autras de sas òbras paregudas en decembre de 2007 : A l'esperduda dau silenci e Trèns per d'aubres mòrts. Una descobèrta que daissa pas de vos far perpensar e de solicitar tan l'intelligéncia que la sensibilitat prigonda de l'arma umana.
Aquí çai jos l'editorial de Patrici Roques publicat dins La beluga (jornal del Club Occitan de Noisy le Grand) de març de 2017.
Occitània, filha d’Euròpa
Qual(a) poiriá pretendre que la cultura occitana, dempuèi l’epòca dels Trobadors, seriá pas ligada d’un biais intim a la cultura comuna dels autres paises d’Euròpa ? Lo sosten fisèl dels organismes culturals de la Comunautat Europenca a las culturas « regionalas » e/o minoritàrias n’es una pròva de mai.
Cécile Collardey, formada al Conservatòri de Rueil-Malmaison (Nauts de Seina), a desvolopat un repertòri tirat dels tresaurs culturals d'Occitània e de las tradicions italianas o sefaradas, amb de compausicions personalas dins divèrsas lengas, de l'occitan al japonés.
Sortiguèt en 2016 lo disc Cylsée. Aquí canta de poèmas de Max Roqueta : Venezia en sos miralhs, l'Ombra messatgièra, Sòm sòm dau mainadet blanc, De monts de sòm, Lo fraisse. Son tirats del recuèlh Lo maucòr de l'unicòrn (ed. Domens, 2007).
Del dissabte 1 d'abrial al dimenge 16 d'abrial de 2017 se debanarà en Òlt e Garona la Quinzena Occitana [site]
Mòstras, concèrts, balètis, passejadas...
Lo dimècres 19 d'abrial de 2017, a 18h00, a l’Ostal de las associacions, Avenguda Tarayre a Rodés, sala 108, se debanarà l'encontre « a la descobèrta d’una òbra » al torn de la traduccion occitana del libre de Michel Tournier Divendres o la vida salvatja.
Sul tren "lo canari" que circula dins los pirenèus catalans, un article de la revista del conselh regionala d'Occitània del mes de novembre de 2016.
Un "canari" centenari
Desempuèi mai de cent ans, lo tren jaune desservís los planastèls nauts catalans e fa partida del païsatge. La Region investís per sa reabilitacion.
Vincenzo Perez de l'Università degli Studi di Ferrara trabalhèt de 2015 a 2016 sul libre de Joan Bodon, L'òme que èri ieu. Occitanica presenta lo sieu memòri.
Dins aquel trabalh l'autor presenta la literatura occitana, lo sieu ròtle al còr de las letras europèas, balha qualques elements biografics sus Joan Bodon, analisa lo sieu rapòrt a l'escrich, torna sus la nocion de talvera.
La region Occitània dins son magazine del mes de genièr de 2017 comunica sus la politica propausada per l'executiu en matèria de torisme. Los elegits an per ambicion de menar la region dins lo tòp 10 europèu de las destinacions europèas.
Un article de Robèrt Lafont publicat dins los Cahiers pédagogiques de l'Institut d'études occitanes, numèro 45, 3en trimestre de 1969, paginas 1-3. Reedicion Lenga e país d'òc, numèro 50, pagina 53 (04/2011). Ortografia modernizada.
Probable que i a dins totei leis esfòrç que fasèm dempuèi d'annadas per que l'occitan aga sa plaça justa dins l'Escòla, una languison de normalitat. Normau seriá un ensenhament coma leis autres, que se deguèsse pas conquistar a l'intrada de cada an e totei leis oras puèi, a la poncha d'una lucha còntra l'ostilitat, la mesfisança ò lo desinterès de l'Administracion, la concurréncia dei "matèrias assetadas", la pigresa escolara costumiera e l'immènsa inhorança entretenguda. Un ensenhament integrat ais emplecs dau temps, ai servicis, pagat dignament, sanccionat per d'espròvas d'examens. Integrat, òc ! Per aquò siam lèsts encara a d'annadas de paciéncia, de batèstas, d'amabilitats.
Març de 2017. Lo CIRDÒC comunica.
Lo compte es bon
21 000 ! Es lo nombre de participants o de beneficiaris de l'ensemble de l'ofèrta del CIRDÒC en 2016 : usatgièrs de la mediatèca, publics de la programacion sus plaça e en defòra del CIRDÒC, visitors de mòstras, professionals o benevòls que benefícian de l'ofèrta d'estagis e talhièrs, cercaires e estudiants recebuts, etc.
Dins lo sieu magazine del mes de genièr de 2017 la vila de Montpelhièr presenta La Panacèa.
La Panacèa, un espaci pluridisciplinari
Tre 2017, La Panacèa ven un espaci proteiforma que presenta mantunas mòstras simultanèas de las arts contemporanèas, e bota en avant a cada còp lo trabalh d’un vintenat d’artistas.
Lo portal Vida presentat per Occitanica s'enriquís de contunh.
En 2014 dins los resumits del congrès de l'AIEO, Yan Lespoux (Universitat de Montpelhièr 3), Philippe Martel (Universitat de Montpelhièr 3), Marie-Jeanne Verny (Universitat de Montpelhièr 3) e Benjamin Assié (CIRDOC, Besièrs) comunicavan sul projècte.
Lo companhiá de teatre La Rampa TIO presenta ongan (2017) un novèl espectacle : Vida Vidanta. Los tèxtes son de Joan Claudi Forêt.
L'ambicion del projècte es d'explorar « l’enòrma normalitat dels òmes e de las femnas que sèm », lo tot dins un encaminament teatral contemporanèu.
Dins lo jornal de la vila de La Seina (La Seyne-sur-Mer) del mes de junh de 2016, Michel Neumuller presentava lo jornal provençal Aquò d'aquí.
Del 9 al 15 de julhet de 2017 se debanarà a Albi lo XIIen congrès de l'AIEO (Associacion Internacionala d'Estudis Occitans) : Fidelitats e dissidéncias. Dins sa primièra circulara (03/04/2016) l'associacion balhava qualques informacions sus l'eveniment.
Un article de Patric Sauzet dins Lengas (21, 1987, 103-120).
L'autor aicí desvela qualques idèas benlèu pas pro consideradas pels analistas, cronicaires, sociològs... sus lo perqué de la marginalizacion de la lenga nòstra en França, al delà del modèl erosiu e del modèl conflictual.
Tornam publicar çai jos lo Tan m'abellis, tèxt de Dante Alighieri dins la Comedia Purgatòri, cant XXVI.
Es Arnaut Daniel que declara (en occitan dins lo tèxt, grafia originala) :
Sul musèu Carnavalet un article de Gui Matieu dins la revista parisenca Lo vira solelh numèro 51, tardor de 2016.
Lo musèu Carnavalet
Lo musèu Carnavalet o l'istòria de París en eiretatge. Sos aquest nom un pauc enigmatic s'escond lo mai parisenc dei musèus de la capitala. Dogan dei musèus municipaus, Carnavalet a per vocacion de faire conéisser l'istòria de París, dempuèi leis originas lei mai luenchas (una piròga preïstorica data de 4600 avant J.C.) fins a l'ora d'ara e sos leis aspects lei mai variats.
Istoric per esséncia, Carnavalet es pasmens un musèu d'art que presenta mai que mai d'òbras originalas, fidèlas a l'engèni pròpri de París.
A l'iniciativa de País Nòstre se tendrà lo dimecres 22 de febrièr de 2017 a Narbona un acamp sus la viticultura.
Los caps mèstres del vinhal lengadocian e rossilhonés son convidats per analisar e elaborar una estrategia comuna per promòure lor vin.
Page 8 of 23