Un articla de la revista Lo Diari numèro 20 Ivèrn de 2014.
En 1982, la valenta còla del cercle de Foish decidiguèt d’alestir un almanac per 1983. Çò fasent, s’inspirava d’una tradicion anciana dins nòstre departament emai dins d’autres del Miègjorn. (Aicí, i aviá agut le famós Almanac patoés d’Arièjo de Leon Gadrat, imprimeire dins la ciutat comtala ; publicacion que pareguèt de 1891 a 1936 e que coneguèt una brava capitada. N’i aguèt d’autres que lor parucion foguèt mai brèva.)
Dissabte 10 de genièr de 2015 : 14h30, sala 110, facultat de drech París-Panteon (12, plaça del Panteon 75005 París), vesprada literària amb :
Cada autor dedicarà las siás òbras. Per acabar la vesprada, festejarem los reis amb las còcas tradicionalas dels païses nòstres.
Resumit de la presentacion de Joan-Claudi Forêt (Universitat de Montpelhièr 3 - Paul Valéry) al congrès de l'AIEO de 2014 :
Eroïsme problematic e antieroïsme - Robèrt Lafont e Joan Bodon
La Vida de Joan Larsinhac (1951) es lo primièr roman occitan « modèrne » per l'escritura e lo subjècte. A 28 ans, Robèrt Lafont, tornant sus la guèrra que s'acabèt sièis ans mai lèu, expausa pel biais d'un doble romanesc l'experiéncia que n'aguèt. Coma tot personatge de roman, Joan Larsinhac es e es pas son autor.
Extrach del libre de Claudi Molinièr Lo cap dins la ressalha.
Un article de Joan-Maria Pieire dins la revista Canta-Grelh numèro 36 de junh de 1998.
Un article de J.-B. Seguin dins la revista Letras d'Òc, Revista Literària de l'Institut d'Estudis Occitans (Numèro 1, 1965) suls tres libres :
Un article de Patric Sauzet dins la revista OC - Estiu de 2004 - Pagina 2013
Mercadatge
Mercadatge, mercatica o marketing, aquí, pensam, la fòrça d'accion sus l'opinion. Aquí l'agre que lèva lo mond. Qual s'es pas pres a pensar a la necessitat de campanhas de reclama coma se disiá a la mitat del sègle passat, de publicitat, o melhor de comunicacion coma ara se ditz, per far passar un messatge occitanista ? De campanhas per exemple per valorizar la lenga, encoratjar sa pratica e son aprendissatge. Menar de campanhas aital fa partida de çò que los poders publics, particularament las Regions poirián far pro lèu e sens gaire de dificultat per l'occitan. O volguèsson !
Sul libre de Robèrt Lafont, Lei miraus infidèus, un article de Felip Gardy dins la revista OC automne de 2002.
Un tèxt de Joan Larzac dins : Revue d'histoire de l'Église de France (Tòme 71, numèro 186, 1985, pagina 115-118).
Dissabte 4 d'octobre de 2014 : 14h00 a Cèus (92), sala del primièr estage del cinèma Le Trianon, 3 bis, carrièra Marguerite Renaudin. Collòqui Autour de Mistral, organizat amb los Miègjornals de Cèus e la Velhada d'Auvèrnha.
Un article de Renaud Falissard dins Canta-Grelh revista trimestrala del Grelh Roergàs - Numèro 98 - Decembre de 2013 - Pagina 27
L'òli de nose
Las noses secadas son o seràn cruscadas. Los nogalhons amodolats e ensacats dins un recanton, estremats al sec, esperan de prene lo camin del molin (chas l'oliaire) per ne tirar un òli de qualitat. Cal reconéisser que i a pas òli melhor qu'aquel amagestrat amb los rascalons amassats quitament per se.
Sus l'escrivan Pierre Caminade. La vila de La Seyne sur Mer dins son jornal Le seynois numèro 48 de novembre de 2013 comunica :
Denominacion : la bibliotèca dau centre serà Caminade
La bibliothèque du centre-ville a ouvert ses portes en 1969. Depuis le 19 octobre, elle porte le nom du poète qui vint vivre à La Seyne, et qui, au cours de si nombreuses promenades, s’imprégna de sa ville d’accueil, de ses gens, de leurs vies, et des mille objets qui sont leurs traces dans le monde... comme des ficelles de facteurs.
Aquel òme la poesia d’òc la podiá pas ignorar. Pèire Caminade (1911-98), se li coneissèm pas d’òbra en occitan, siguèt pasmens noirit per Joë Bousquet e Renat Nelli, au dintre dau « Grope de Carcassone » que collaborava - mai que d’un còp - ai Quasèrns dau Sud de Joan Ballard, dins leis annadas 1930-40.
Un tèxt de Lluís Aracil sus las lengas e la politica.
Un article de la revista Mont-Segur - Numèro 10 - Novembre de 1902 (ortografia modernizada) :
La vie et l'Oeuvre du Troubadour Raymond de Miraval, per Paul Andraud, profesor agregat de l'universitat. Editor : Ed. Privat a Tolosa e E. Bouillon a París.
Dins aiceste libre, l'autor nos fa, amb un biais amarvit, lo raconte de las aventuras del famós trobador Ramond de Miraval e n'abòrda la critica - çò que s'èra pas encara fait - amb l'ajuda de nombroses documents coneguts o inedits.
Un article de la revista Mont-Segur - Numèro 10 - Novembre de 1902 (ortografia modernizada) :
Libres recebuts : Bagateletas, per Justin Besson. 232 paginas - Editor : E. Carrère, Rodés :
Aiceste libre de vèrses en parlar de Roergue es lo melhor mercés que Justin Besson podiá faire al Felibrige que, a la Santa-Estèla de Bezièrs, l'aclamèt majoral. Dins sos libres : D'al Brèç a la Tomba e Contes de la Tatà Mannon, s'èra mostrat trobaire e contaire de primièra marca. Dins Bagateletas, es tanben l'un e l'autre.
Lo contaire nos i dis sas Fablas de tot lo Monde, finament rimadas e atal apeladas per la rason que "fablas e contes son de tot temps e de tot lo monde e que, sola, la faiçon de contar es del contaire" ; lo trobaire nos i parla en mèstre de la vida, de la mòrt e subretot de son terraire. Ont es lo païsan que, aprèp aver legit aquela bèla paja titolada La Vida de Campanha, voldriá delaisar son campèstre per córrer als enganaires plasers de la vila ? [...] Quantis d'Occitans, perduts e languisents dins la capitala, trobarián solàs e reviscòl, se podián la legir entièrament ! E La Prangièira del Molinièr ? Aquí la perleta fina de tot lo libre !
Resumit de la presentacion de Maria-Joana Verny al congès de l'AIEO de 2014 sus l'òbra de Baptista Bonnet.
Resumit AIEO 2014 - Benaset Sobeiran (Universitat de Montpelhièr 3 - Paul Valéry) :
L'escrich occitan dins los Inventaires et documents dels Archius de la vila de Montpelhièr (1350-1550) : cronica d'una descasença anonciada.
Tot cercaire que s'interèssa de prèp a la lenga occitana durant aquela edat d'aur que foguèt per ela l’Edat Mejana, es confrontat a dos monuments, parièrs als dos penjals d'una meteissa cima : d'un costat la lenga literària dels famoses trobadors, dins la quala foguèron redigits los primièrs caps d'òbra de la poesia occidentala, e de l'autre, las divèrsas scriptae administrativas usitadas dins las ciutats miègjornalas, rebats de lor independéncia, puèi de lor autonomia politica dintre del Reialme de França. Es aqueste occitan vernacular que constituís lo miralh escrich de la societat urbana de las vilas del Miègjorn.
En 1974 André Benedetto montava la pèça Geronimo, los redactors de la revista Revolum dels mes de genièr de 1975 ne rendián compte.
Après las anóncias del conse de Rodés, Christian Teyssèdre, al subjècte de las animacions estivalas previstas per la vila, que preveson la desaparicion de l'Estivada coma manifestacion culturala occitana, un collectiu s'organiza per son manteniment.
Lo 18 de genièr de 2024 lo ministre de la defensa francés Sébastien Lecornu anoncièt un cèrt nombre de mesuras per ajudar Ucraina dins sa lucha contra l'occupant rus.
Lo libre Occitània, Moments d'histoire de Jòrdi Labouysse publicat a la prima de 2023, recampa d'articles publicats entre 1980 e 2010 ligats a l'istòria dels païses occitans.
Dins lo present article, paregut en 2016, Florian Vernet presentava sas reflexions sus la situacion de la lenga occitana.